李贺小传

李贺小传原文：

挥霍变三有，恍惚随六尘。兰园种五果，雕案出八珍。对见不可信，熟视事非真。空生四岳想，徒劳七识神。著幻是幻者，知幻非幻人。
入门长恐先师在，香印纱灯似昔年，涧路萦回斋处远，松堂虚豁讲声圆。顷为弟子曾同社，今忝星郎更契缘。顾渚一瓯春有味，中林话旧亦潸然。
里社久相於，深知我计疏。壮怀方磊磊，别语又渠渠。竟日犹传箭，何时可荷锄。烦君看三径，松与菊何如。
陛下
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
粤有三贤，并时之选。顺德纯庵，励行不倦。澹轩廷尉，宦窭不闷。东轩麦子，中方外婉。粤是三贤，世辖德管。纯庵筮仕，视士如己。亦乃涖民，视民如子。乃晋风纪，芟弊振理。春如涖下，玉如洁己。澹轩作邑，守身如女，视民如子。民视澹轩，如父如母。匪予私云，语繇柱史。廿年仕禄，家栋壁倚。东轩麦子，早端趋轨。即之玉温，瞻之山峙。临江吉郡，古难化治。麦子贰治，璧如无訾。粤戴暨何，维侯维藩。粤麦伊何，司是布泉。并时才贤，并时茹连，并民所天。纯庵曰吁，予敢负民。澹轩曰吁，敢不畏天。东轩曰吁，予不畏民畏于天。渭氏曰吁，其勉旃。
徐晴：呃……也不许穿短裙。
画梁间。日长午梦初残。倚薰风、晕红如醉，无言情思阑珊。捲桃笙、自寻坠珥，掩金诃、斜扑轻纨。茉莉茶甘，鹧鸪香细，尽堪消暑小屏山。无心理、钿筝瑶管，棋局也慵弹。闲排遣、白敲冰脆，红点梅酸。侍儿报、花梢月上，清光怯射越罗单。浴兰汤、微揩粉汗，插犀梳、乱挽云鬓。院落沉沉，夜凉似水，萧郎频唤展琅玕。还一笑、背人行去。等待向更阑。却寻到、蔷薇架下，独凭栏杆。

李贺小传拼音解读：

huī huò biàn sān yǒu ，huǎng hū suí liù chén 。lán yuán zhǒng wǔ guǒ ，diāo àn chū bā zhēn 。duì jiàn bú kě xìn ，shú shì shì fēi zhēn 。kōng shēng sì yuè xiǎng ，tú láo qī shí shén 。zhe huàn shì huàn zhě ，zhī huàn fēi huàn rén 。
rù mén zhǎng kǒng xiān shī zài ，xiāng yìn shā dēng sì xī nián ，jiàn lù yíng huí zhāi chù yuǎn ，sōng táng xū huō jiǎng shēng yuán 。qǐng wéi dì zǐ céng tóng shè ，jīn tiǎn xīng láng gèng qì yuán 。gù zhǔ yī ōu chūn yǒu wèi ，zhōng lín huà jiù yì shān rán 。
lǐ shè jiǔ xiàng yú ，shēn zhī wǒ jì shū 。zhuàng huái fāng lěi lěi ，bié yǔ yòu qú qú 。jìng rì yóu chuán jiàn ，hé shí kě hé chú 。fán jun1 kàn sān jìng ，sōng yǔ jú hé rú 。
bì xià
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
yuè yǒu sān xián ，bìng shí zhī xuǎn 。shùn dé chún ān ，lì háng bú juàn 。dàn xuān tíng wèi ，huàn jù bú mèn 。dōng xuān mài zǐ ，zhōng fāng wài wǎn 。yuè shì sān xián ，shì xiá dé guǎn 。chún ān shì shì ，shì shì rú jǐ 。yì nǎi lì mín ，shì mín rú zǐ 。nǎi jìn fēng jì ，shān bì zhèn lǐ 。chūn rú lì xià ，yù rú jié jǐ 。dàn xuān zuò yì ，shǒu shēn rú nǚ ，shì mín rú zǐ 。mín shì dàn xuān ，rú fù rú mǔ 。fěi yǔ sī yún ，yǔ yáo zhù shǐ 。niàn nián shì lù ，jiā dòng bì yǐ 。dōng xuān mài zǐ ，zǎo duān qū guǐ 。jí zhī yù wēn ，zhān zhī shān zhì 。lín jiāng jí jun4 ，gǔ nán huà zhì 。mài zǐ èr zhì ，bì rú wú zī 。yuè dài jì hé ，wéi hóu wéi fān 。yuè mài yī hé ，sī shì bù quán 。bìng shí cái xián ，bìng shí rú lián ，bìng mín suǒ tiān 。chún ān yuē yù ，yǔ gǎn fù mín 。dàn xuān yuē yù ，gǎn bú wèi tiān 。dōng xuān yuē yù ，yǔ bú wèi mín wèi yú tiān 。wèi shì yuē yù ，qí miǎn zhān 。
xú qíng ：e ……yě bú xǔ chuān duǎn qún 。
huà liáng jiān 。rì zhǎng wǔ mèng chū cán 。yǐ xūn fēng 、yūn hóng rú zuì ，wú yán qíng sī lán shān 。juǎn táo shēng 、zì xún zhuì ěr ，yǎn jīn hē 、xié pū qīng wán 。mò lì chá gān ，zhè gū xiāng xì ，jìn kān xiāo shǔ xiǎo píng shān 。wú xīn lǐ 、diàn zhēng yáo guǎn ，qí jú yě yōng dàn 。xián pái qiǎn 、bái qiāo bīng cuì ，hóng diǎn méi suān 。shì ér bào 、huā shāo yuè shàng ，qīng guāng qiè shè yuè luó dān 。yù lán tāng 、wēi kāi fěn hàn ，chā xī shū 、luàn wǎn yún bìn 。yuàn luò chén chén ，yè liáng sì shuǐ ，xiāo láng pín huàn zhǎn láng gān 。hái yī xiào 、bèi rén háng qù 。děng dài xiàng gèng lán 。què xún dào 、qiáng wēi jià xià ，dú píng lán gǎn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①七夕：农历七月七日，传说牛郎和织女这天在天河的鹊桥上相会。鸾扇：上面绣有凤凰图案的掌扇。鸾，凤凰一类的鸟。扇，指掌扇，古时模仿雉尾而制成的长柄扇，用于坐车上，以敝日挡尘。凤幄：闺中的帐幕；绣有凤凰图案的车帐。星桥：鹊桥，传说七夕这日天下的喜鹊都飞往天河，为牛郎和织女相会搭桥。
（6）纤尘：微细的灰尘。

相关赏析

曲的头部和腹部，写得如此婉丽清新，结语须是愈加精彩，愈着精神，才能收到“余音绕梁”的艺术效果。所以“诗头曲尾”，古人是极为重视的。王骥德说：“末句更得一极俊语收之，方妙”《曲律·论尾声》。曲论家之所以不惮其烦，来总结曲的末句的艺术经验，说明它是关系到曲的成败的。这“梨花小窗人病酒”，就是俊语，就结得响亮，饶有余味。它既照应了前文的“清明后”和“几日春”，也概括了“相思瘦”的种种原因，又给读者留有充分想象的余地。因为梨花是春光已老的象征，她隔看小窗，看到梨花凋零，春事阑珊，而远人未归，闲愁无既，于是只好用酒来解除胸中的愁苦。病酒，就是伤了酒。读到这里，使人很容易联想到冯延巳的“日日花前常病酒，不辞镜里朱颜瘦”《鹊踏枝·谁道闲情抛掷久》和李清照的“新来瘦，非干病酒，不是悲秋”《凤凰台上忆吹箫·香冷金猊》的词意来。作者正是在这样的词情和意境的基础上，在曲尾对曲的整个意境作了很好的概括和创造，这才使人感到“言简而余味无穷”。

【梁州】恨不得把野草翻腾做菽粟，澄河沙都变化做金珠。直使千门万户家豪富，我也不枉了受天禄。眼觑着灾伤教我没是处，只落得雪满头颅。

作者介绍

杜昆吾 唐京兆杜陵人，字景山。能诗。玄宗开元中，官卫州司马。天宝中，李林甫掎摭阴事以陷皇太子，昆吾以从兄有邻女为太子良娣，亦遭倾陷。六载，自中部郡太守贬为郡司马。