少年游·离多最是

少年游·离多最是原文：

忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
至人风采邈难扳，何意相逢梦寐间。黄石故来寻孺子，青牛暂为驻函关。朝霞夕露餐三秀，坎永离铅炼九还。得道须来言辟谷，君亲恩义重如山。
山芋则嚷道：我咋是第二哩，我不是一直都第一么？我都听见我小舅跟黄瓜哥哥喊了。
在德胜路被胡镇袭击的事说了一遍，臣刚才正带表弟们去往京都府衙告状，路上碰见皇上派去召唤臣的内侍，这才跟了来。
午夜瑶光入绛庭，天南高挂老人星。非熊不入磻溪梦，老蠹曾餐伏氏经。绕膝孙曾披莱綵，齐眉夫妇集墉城。悬弧正喜天中节，为报椿萱万六龄。
河朔时堪拟，溟南意懒图。相羊逢胜地，潇洒似精庐。暝翠千山合，芳红一雨濡。跳金鱼亦乐，烁石暑全无。昨梦暌神女，沉疴问鬼臾。无轮生四角，有愤反三隅。方羡溪塘满，俄趋岸柳疎。共欣甘入稻，仍喜脆归蔬。歌舞还萦座，盘肴不趁虚。放言庸喋蝶，引酹原徐徐。有客敦农圃，多忧出赋租。但教鱼菽具，何必囷仓余。来卷千钟尽，归乘万窍呼。御风非数数，爱酒亦如如。

少年游·离多最是拼音解读：

yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
zhì rén fēng cǎi miǎo nán bān ，hé yì xiàng féng mèng mèi jiān 。huáng shí gù lái xún rú zǐ ，qīng niú zàn wéi zhù hán guān 。cháo xiá xī lù cān sān xiù ，kǎn yǒng lí qiān liàn jiǔ hái 。dé dào xū lái yán pì gǔ ，jun1 qīn ēn yì zhòng rú shān 。
shān yù zé rǎng dào ：wǒ zǎ shì dì èr lǐ ，wǒ bú shì yī zhí dōu dì yī me ？wǒ dōu tīng jiàn wǒ xiǎo jiù gēn huáng guā gē gē hǎn le 。
zài dé shèng lù bèi hú zhèn xí jī de shì shuō le yī biàn ，chén gāng cái zhèng dài biǎo dì men qù wǎng jīng dōu fǔ yá gào zhuàng ，lù shàng pèng jiàn huáng shàng pài qù zhào huàn chén de nèi shì ，zhè cái gēn le lái 。
wǔ yè yáo guāng rù jiàng tíng ，tiān nán gāo guà lǎo rén xīng 。fēi xióng bú rù bō xī mèng ，lǎo dù céng cān fú shì jīng 。rào xī sūn céng pī lái cǎi ，qí méi fū fù jí yōng chéng 。xuán hú zhèng xǐ tiān zhōng jiē ，wéi bào chūn xuān wàn liù líng 。
hé shuò shí kān nǐ ，míng nán yì lǎn tú 。xiàng yáng féng shèng dì ，xiāo sǎ sì jīng lú 。míng cuì qiān shān hé ，fāng hóng yī yǔ rú 。tiào jīn yú yì lè ，shuò shí shǔ quán wú 。zuó mèng kuí shén nǚ ，chén kē wèn guǐ yú 。wú lún shēng sì jiǎo ，yǒu fèn fǎn sān yú 。fāng xiàn xī táng mǎn ，é qū àn liǔ shū 。gòng xīn gān rù dào ，réng xǐ cuì guī shū 。gē wǔ hái yíng zuò ，pán yáo bú chèn xū 。fàng yán yōng dié dié ，yǐn lèi yuán xú xú 。yǒu kè dūn nóng pǔ ，duō yōu chū fù zū 。dàn jiāo yú shū jù ，hé bì qūn cāng yú 。lái juàn qiān zhōng jìn ，guī chéng wàn qiào hū 。yù fēng fēi shù shù ，ài jiǔ yì rú rú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③本：原本，本来。煎：煎熬，这里指迫害。何：何必。

相关赏析

这是一首借古讽今、抒发悲愤的怀古诗。诗的前两句，语出惊人，直抒胸臆，提出人“生当作人杰”，为国建功立业，报效朝廷；“死”也应该做“鬼雄”，方才不愧于顶天立地的好男儿。深深的爱国之情喷涌出来，震撼人心。最后两句，诗人通过歌颂项羽的悲壮之举来讽刺南宋当权者不思进取、苟且偷生的无耻行径。
“好光阴等闲”以下四句，感叹大好春光白白流逝。这显然是一语双关。少女的青春如同这春天的美景，也在渐渐逝去。最后一句，“奈薄情未还”，包含着对心上人的怨恨，同样是表现少女的思念之切。小令借景写情，托物兴感，感情深沉细腻，文辞自然流畅。

作者介绍

释慧温 释慧温，号萝庵，俗姓郑，福州（今属福建）人。年二十，礼灵凤主僧，落发受具。偏参诸老，晚依竹庵于东林寺，又谒高庵悟、南华炳、草堂清。高宗绍兴二十一年（一一五一）冬，住宣城宝胜寺，晚住通州狼山寺。为南岳下十六世，龙翔士圭禅师法嗣。《嘉泰普灯录》卷二○、《五灯会元》卷二○有传。今录诗七首。