永州八记

永州八记原文：

读君千里书，上有加餐饭。为君起坐明月前，两耳清霜响枯蔓。窗间闪烁灯夜红，水龙朝西云暮东。十载同心歌伐木，如今愁鬓信飞蓬。忆歌君诗对君酒，慷慨当筵几开口。次公不独带醒狂，正平本自轻豪右。南山当户乍卷帘，北极关心共昂首。心知万物固不齐，凤凰高飞宁顾鸡。群葩落尽老松出，乐国忽有饥儿啼。人生何苦必得意，有时霄汉等涂泥。但愿丹心不负青天与白日，青灯黄卷相对生虹霓。龙泉夜蹴祖生舞，黄鹤朝追崔颢题。竖儒报国乃如此，钟鼎旂常岂吾事。素心未惬忧孔多，薄分如蜗命如蚁。青山抱病守荒庐，寥落邺侯三万书。虚名已负故台价，广陌谁誇驷马车。奉君之书溅吾泪，愧无篇章报琼佩。竹笛中郎应未忘，小冠子夏真狼狈。哀歌一声动明月，的的寒星耿华发。林幽幽兮风发发，水层冰兮草寒色。车轮催兮马蹄脱，安得往兮附鸿鹄。为君强赋长歌行，莫讶吾歌多苦声。
欲渡黄河冰塞川，将登太行雪满山。(雪满山 一作：雪暗天)
朋酒朝朝乐，乡心夜夜愁。朱云难作吏，宋玉易悲秋。陵谷何曾改，田园未可求。南来几鸿雁，亦为稻粱谋。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
领得尧夫七尺纶，白头终荡五湖春。千罾宁也鱼难得，断不移舟下孟津。
柱史谈经地，终南古迹存。神仙能间出，道德岂虚言。河汉秋云冷，城池海气昏。羽翰如可致，细与问真源。
众人见她说得这样郑重，忙收了嬉笑模样，端正神情，规矩坐好，听她分说。

永州八记拼音解读：

dú jun1 qiān lǐ shū ，shàng yǒu jiā cān fàn 。wéi jun1 qǐ zuò míng yuè qián ，liǎng ěr qīng shuāng xiǎng kū màn 。chuāng jiān shǎn shuò dēng yè hóng ，shuǐ lóng cháo xī yún mù dōng 。shí zǎi tóng xīn gē fá mù ，rú jīn chóu bìn xìn fēi péng 。yì gē jun1 shī duì jun1 jiǔ ，kāng kǎi dāng yàn jǐ kāi kǒu 。cì gōng bú dú dài xǐng kuáng ，zhèng píng běn zì qīng háo yòu 。nán shān dāng hù zhà juàn lián ，běi jí guān xīn gòng áng shǒu 。xīn zhī wàn wù gù bú qí ，fèng huáng gāo fēi níng gù jī 。qún pā luò jìn lǎo sōng chū ，lè guó hū yǒu jī ér tí 。rén shēng hé kǔ bì dé yì ，yǒu shí xiāo hàn děng tú ní 。dàn yuàn dān xīn bú fù qīng tiān yǔ bái rì ，qīng dēng huáng juàn xiàng duì shēng hóng ní 。lóng quán yè cù zǔ shēng wǔ ，huáng hè cháo zhuī cuī hào tí 。shù rú bào guó nǎi rú cǐ ，zhōng dǐng qí cháng qǐ wú shì 。sù xīn wèi qiè yōu kǒng duō ，báo fèn rú wō mìng rú yǐ 。qīng shān bào bìng shǒu huāng lú ，liáo luò yè hóu sān wàn shū 。xū míng yǐ fù gù tái jià ，guǎng mò shuí kuā sì mǎ chē 。fèng jun1 zhī shū jiàn wú lèi ，kuì wú piān zhāng bào qióng pèi 。zhú dí zhōng láng yīng wèi wàng ，xiǎo guàn zǐ xià zhēn láng bèi 。āi gē yī shēng dòng míng yuè ，de de hán xīng gěng huá fā 。lín yōu yōu xī fēng fā fā ，shuǐ céng bīng xī cǎo hán sè 。chē lún cuī xī mǎ tí tuō ，ān dé wǎng xī fù hóng hú 。wéi jun1 qiáng fù zhǎng gē háng ，mò yà wú gē duō kǔ shēng 。
yù dù huáng hé bīng sāi chuān ，jiāng dēng tài háng xuě mǎn shān 。(xuě mǎn shān yī zuò ：xuě àn tiān )
péng jiǔ cháo cháo lè ，xiāng xīn yè yè chóu 。zhū yún nán zuò lì ，sòng yù yì bēi qiū 。líng gǔ hé céng gǎi ，tián yuán wèi kě qiú 。nán lái jǐ hóng yàn ，yì wéi dào liáng móu 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
lǐng dé yáo fū qī chǐ lún ，bái tóu zhōng dàng wǔ hú chūn 。qiān zēng níng yě yú nán dé ，duàn bú yí zhōu xià mèng jīn 。
zhù shǐ tán jīng dì ，zhōng nán gǔ jì cún 。shén xiān néng jiān chū ，dào dé qǐ xū yán 。hé hàn qiū yún lěng ，chéng chí hǎi qì hūn 。yǔ hàn rú kě zhì ，xì yǔ wèn zhēn yuán 。
zhòng rén jiàn tā shuō dé zhè yàng zhèng zhòng ，máng shōu le xī xiào mó yàng ，duān zhèng shén qíng ，guī jǔ zuò hǎo ，tīng tā fèn shuō 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①早岁：早年，年轻时。那：即“哪”。世事艰：指抗金大业屡遭破坏。“中原”句：北望中原，收复故土的豪迈气概坚定如山。中原北望，“北望中原”的倒文。气，气概。


②内人，宫中歌午艺妓，入宜春院，称“内人”。

相关赏析

曲中作者写到两次“笑”，“笑王维作画图”：作者往雪寻梅之美景雅趣远非王维画笔所能形容，是自我得意之笑。“对酒看花笑”：自己与梅花相对，两情相悦，是花下饮酒陶醉的笑。

“当然！”

作者介绍

乔知之 乔知之，唐（公元？年至六九七年）名不详，同州冯翊人。生年不详，卒于唐武后神功元年。与弟侃、备并以文词知名，知之尤有俊才，所作诗歌，时人多吟咏之。武后时，除右补阙。迁左司郎中。有婢名窈娘，美丽善歌舞，为武承嗣所夺。知之怨惜，因作绿珠篇以寄情，密送于窈娘。窈娘感愤，投井自杀。承嗣于衣带中见其诗，大恨，因讽酷吏罗织诛之。