垓下歌

垓下歌原文：

猿啼三峡巴江水，日夕灵潮往复回。蜀道如天犹可上，秦灰历劫未须哀。黄陵有客探山胜，绛雪何人共酒杯。望望金沙家万里，翻怜予自发源来。
烧平樵路出，潮落海山高。行人折柳和轻絮，飞燕衔泥带落花。
明月照高楼，流光正徘徊。上有愁思妇，悲叹有余哀。借问叹者谁？言是宕子妻。君行逾十年，孤妾常独栖。君若清路尘，妾若浊水泥。浮沉各异势，会合何时谐？愿为西南风，长逝入君怀。君怀良不开，贱妾当何依？
顿时少年怒火万丈，等控稳马后，扬鞭就朝秦淼抽过去。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
彭城遥骋望，突兀见黄楼。骤雨悲泥滑，狂风畏石尤。千山攒地出，一水抱天流。羡杀徐车骑，干旄控上游。
越梅半拆轻寒里，冰清淡薄笼蓝水。暖觉杏梢红，游丝狂惹风。闲阶莎径碧，远梦犹堪惜。离恨又迎春，相思难重陈。

垓下歌拼音解读：

yuán tí sān xiá bā jiāng shuǐ ，rì xī líng cháo wǎng fù huí 。shǔ dào rú tiān yóu kě shàng ，qín huī lì jié wèi xū āi 。huáng líng yǒu kè tàn shān shèng ，jiàng xuě hé rén gòng jiǔ bēi 。wàng wàng jīn shā jiā wàn lǐ ，fān lián yǔ zì fā yuán lái 。
shāo píng qiáo lù chū ，cháo luò hǎi shān gāo 。háng rén shé liǔ hé qīng xù ，fēi yàn xián ní dài luò huā 。
míng yuè zhào gāo lóu ，liú guāng zhèng pái huái 。shàng yǒu chóu sī fù ，bēi tàn yǒu yú āi 。jiè wèn tàn zhě shuí ？yán shì dàng zǐ qī 。jun1 háng yú shí nián ，gū qiè cháng dú qī 。jun1 ruò qīng lù chén ，qiè ruò zhuó shuǐ ní 。fú chén gè yì shì ，huì hé hé shí xié ？yuàn wéi xī nán fēng ，zhǎng shì rù jun1 huái 。jun1 huái liáng bú kāi ，jiàn qiè dāng hé yī ？
dùn shí shǎo nián nù huǒ wàn zhàng ，děng kòng wěn mǎ hòu ，yáng biān jiù cháo qín miǎo chōu guò qù 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
péng chéng yáo chěng wàng ，tū wū jiàn huáng lóu 。zhòu yǔ bēi ní huá ，kuáng fēng wèi shí yóu 。qiān shān zǎn dì chū ，yī shuǐ bào tiān liú 。xiàn shā xú chē qí ，gàn máo kòng shàng yóu 。
yuè méi bàn chāi qīng hán lǐ ，bīng qīng dàn báo lóng lán shuǐ 。nuǎn jiào xìng shāo hóng ，yóu sī kuáng rě fēng 。xián jiē shā jìng bì ，yuǎn mèng yóu kān xī 。lí hèn yòu yíng chūn ，xiàng sī nán zhòng chén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑶龙钟：涕泪淋漓的样子。卞和《退怨之歌》：“空山歔欷泪龙钟。”这里是沾湿的意思。

相关赏析

小令依据内在的情绪可分为前后两部分。前二句写采莲人的热闹，“夜如何，有人独上江楼卧”作过渡，后两句写了独上江楼之人的寂寥与惆长。
这支有名的小令，是写思妇在春残雨细的时候，想到韶华易逝，游子未归，因而借酒浇愁，去打发那好天良夜。
这首小令采用对比的手法，着重表现扬州今昔的不同，今日的扬州萧条破败，冷冷清清；昔日的扬州箫鼓歌吹，兴盛繁华。全曲抒发了作者对沧桑兴替、物是人非的伤感之情。此曲由古及今，由人及景再及人，从多角度渲染了当下扬州的荒凉衰败。意象朦胧清幽，虚景与现实交错，情感与事物交融，往复低回，使得意境扑朔迷离，曲尽作者内心变化，饱含慨叹惋惜之情。

作者介绍

张郛 张郛，鄞县（今浙江宁波）人。徽宗大观三年（一一○九）进士（《甬上宋元诗略》卷三）。