滕王阁序

滕王阁序原文：

西林古塔势凌霄，是我门庭碧玉标。归马尚悬□五堠，行人先指读书巢。
漠漠水田飞白鹭。夏木阴阴，巧啭黄鹂语。金匮诗人新得句。江山应道来何暮。好向金门联步武。何事双旌，却为丹丘驻。琼斝十分须一举。看看紫诏催归去。
叱咤经百战，匈奴尽奔逃。
一代文章见国工，清词高调几人同。不因下榻逢徐稚，谁识通家是孔融。令尹关前占紫气，大夫台上赋雄风。瑶池咫尺蟠桃宴，玉液琼浆怅望中。
遥怜李太白，吟望瀑布水。不知三峡流，翠洒虚烟里。雄声雷雨骤，远响松风靡。谁留千丈虹，长在云根倚。遂令车马来，朗瞻楼殿启。明明银色界，浩浩蟾波洗。居中梵天众，闻思悟玄理。长老乃摩诘，取供在弹指。普薰毛孔香，真宝超凡鄙。病夫寄一榻，清泠濯心耳。飘然睡乡去，策杖中夜起。不能跨鲸鱼，挥笔信非美。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
我昨浙中来，草木已黄落。一下建溪水，绿叶纷沃若。回念母在京，年已桑榆薄。同产有一姊，天乃夺之速。昨夜来入梦，颜色犹曩宿。肴馔既已陈，谓我食无肉。馎饦既已罄，犹索玉田粥。自言数年中，处境真荼毒。亦欲通消息，使令无僮仆。亦欲过谈心，往来车无轴。慰藉苦无词，姊乃放声哭。掩口劝勿声，忽尔视为辱。自揣姊何辜，遇人竟不淑。平生颇修谨，奚至占脱辐。复念秦与闽，道里五千足。姊宁有羽翰，远举如黄鹄。村鸡忽唱晓，豆大镫摇绿。倚枕自沈吟，此意日往复。
网户黏虫翅，帘旌压柳条。整钗时对镜，结襻屡回绦。漫折井边桃，上有合欢梢。
北荡东征尽敌巢，指挥廊庙失萧曹。功高已见玄圭锡，道大翻怜赤舄劳。谩说南郊饶薏苡，终看西域醉蒲萄。他时四海平成后，盛集词人赋彩毫。

滕王阁序拼音解读：

xī lín gǔ tǎ shì líng xiāo ，shì wǒ mén tíng bì yù biāo 。guī mǎ shàng xuán □wǔ hòu ，háng rén xiān zhǐ dú shū cháo 。
mò mò shuǐ tián fēi bái lù 。xià mù yīn yīn ，qiǎo zhuàn huáng lí yǔ 。jīn kuì shī rén xīn dé jù 。jiāng shān yīng dào lái hé mù 。hǎo xiàng jīn mén lián bù wǔ 。hé shì shuāng jīng ，què wéi dān qiū zhù 。qióng jiǎ shí fèn xū yī jǔ 。kàn kàn zǐ zhào cuī guī qù 。
chì zhà jīng bǎi zhàn ，xiōng nú jìn bēn táo 。
yī dài wén zhāng jiàn guó gōng ，qīng cí gāo diào jǐ rén tóng 。bú yīn xià tà féng xú zhì ，shuí shí tōng jiā shì kǒng róng 。lìng yǐn guān qián zhàn zǐ qì ，dà fū tái shàng fù xióng fēng 。yáo chí zhǐ chǐ pán táo yàn ，yù yè qióng jiāng chàng wàng zhōng 。
yáo lián lǐ tài bái ，yín wàng bào bù shuǐ 。bú zhī sān xiá liú ，cuì sǎ xū yān lǐ 。xióng shēng léi yǔ zhòu ，yuǎn xiǎng sōng fēng mí 。shuí liú qiān zhàng hóng ，zhǎng zài yún gēn yǐ 。suí lìng chē mǎ lái ，lǎng zhān lóu diàn qǐ 。míng míng yín sè jiè ，hào hào chán bō xǐ 。jū zhōng fàn tiān zhòng ，wén sī wù xuán lǐ 。zhǎng lǎo nǎi mó jié ，qǔ gòng zài dàn zhǐ 。pǔ xūn máo kǒng xiāng ，zhēn bǎo chāo fán bǐ 。bìng fū jì yī tà ，qīng líng zhuó xīn ěr 。piāo rán shuì xiāng qù ，cè zhàng zhōng yè qǐ 。bú néng kuà jīng yú ，huī bǐ xìn fēi měi 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
wǒ zuó zhè zhōng lái ，cǎo mù yǐ huáng luò 。yī xià jiàn xī shuǐ ，lǜ yè fēn wò ruò 。huí niàn mǔ zài jīng ，nián yǐ sāng yú báo 。tóng chǎn yǒu yī zǐ ，tiān nǎi duó zhī sù 。zuó yè lái rù mèng ，yán sè yóu nǎng xiǔ 。yáo zhuàn jì yǐ chén ，wèi wǒ shí wú ròu 。bó tuō jì yǐ qìng ，yóu suǒ yù tián zhōu 。zì yán shù nián zhōng ，chù jìng zhēn tú dú 。yì yù tōng xiāo xī ，shǐ lìng wú tóng pú 。yì yù guò tán xīn ，wǎng lái chē wú zhóu 。wèi jiè kǔ wú cí ，zǐ nǎi fàng shēng kū 。yǎn kǒu quàn wù shēng ，hū ěr shì wéi rǔ 。zì chuāi zǐ hé gū ，yù rén jìng bú shū 。píng shēng pō xiū jǐn ，xī zhì zhàn tuō fú 。fù niàn qín yǔ mǐn ，dào lǐ wǔ qiān zú 。zǐ níng yǒu yǔ hàn ，yuǎn jǔ rú huáng hú 。cūn jī hū chàng xiǎo ，dòu dà dèng yáo lǜ 。yǐ zhěn zì shěn yín ，cǐ yì rì wǎng fù 。
wǎng hù nián chóng chì ，lián jīng yā liǔ tiáo 。zhěng chāi shí duì jìng ，jié pàn lǚ huí tāo 。màn shé jǐng biān táo ，shàng yǒu hé huān shāo 。
běi dàng dōng zhēng jìn dí cháo ，zhǐ huī láng miào shī xiāo cáo 。gōng gāo yǐ jiàn xuán guī xī ，dào dà fān lián chì xì láo 。màn shuō nán jiāo ráo yì yǐ ，zhōng kàn xī yù zuì pú táo 。tā shí sì hǎi píng chéng hòu ，shèng jí cí rén fù cǎi háo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③竹喧：竹林中笑语喧哗。喧：喧哗，这里指竹叶发出沙沙声响。浣女：洗衣服的姑娘。浣：洗涤衣物。
①翠葆：指草木新生枝芽。竹径成：春笋入夏已长成竹林。跳雨：形容雨滴打在荷叶上如蹦玉跳珠。

相关赏析

这是元散曲中一支妙语连珠的著名作品。首尾两组工整的鼎足对，尤见精彩。

白朴的这首小令表现了不思自思、欲罢不能的那样一种格外强烈的兴亡之慨、感伤意绪。“长醉”、“不醒”两句，表面上好像在说：醉处梦中，无忧无虑，一切都可以弃之脑后，“今觉而昨非，得意而忘言”，似乎作者大彻大悟了。然而，其中更含着作者内心深深的隐痛：醉也好，睡也好，毕竟有时有限，人生毕竟醒时多，醉时少，醉中“无碍”醒时“碍”，梦中“无思”醒来“思”，说是“无碍”，道是“无思”，恰恰说明“心病”正在于此。两句开头语便透露出作者极其矛盾和痛苦的心理状态。

作者介绍

吕午 （1179—1255）徽州歙县人，字伯可，号竹坡。宁宗嘉定四年进士。历知馀杭、龙阳县，有政绩。累拜监察御史，疏论切直，独立无党。迁浙东提刑，复为监察御史，屡为史嵩之所忌。官至中奉大夫。有《竹坡类稿》、《左史谏草》。