锦瑟

锦瑟原文：

惭哀颜栀黄。听盐声鹊外，蜜语蜂旁。犹记揉云梨梦，腻脂莼乡。欹宝瑟，如人长。凤城南、秋衾宵凉。恨卸朵鬟花，凝冰泪酒，轻别踏摇娘。嗟飘泊，浮江湘。赠回文锦字，少年疏狂。谁遣蕉抽心卷，藕连丝量。悲弱絮，怀猗桑。问空梁、燕泥存亡。误石上三生，吴宫屧廊春草香。
自从丱角至童颠，是事无心总听天。今日喜逢长至日，来年恰遇古希年。一官三纪閒居半，万马千军命偶全。适有蜜蜂肯伴我，晴香烂醉玉梅前。
寂历山房久杜门，清晨踏碎碧苔纹。池经宿雨添三尺，花怯春寒瘦一分。满地月凉翻竹露，隔溪风细度松云。近来生计随缘起，半亩荒畦手自耘。
启南初游灵岩，遇雨，明日既霁，乃与海虞周景新游虎丘，因写此图，并有诗记其事。李贞伯云是日亦在阳山，遇雨而归，陈永之谓雨霁日独以事在阳抱山，恨不能与启南同乐也，皆有诗题其上。景新寄予，和之。云岩不减灵岩好，昨者胡为涉行潦。千人石上两青鞋，日出深林歌杲杲。一时取乐能偿劳，水西山北争探讨。涧泉漱齿心亦清，石壁题名手亲扫。西去阳山十里遥，冒雨有人归不早。明朝见话入云岩，扼紧捋须空懊恼。好山不趁晴时游，此事已差何足道。安知犹有独游人，隔水相望在阳抱。何处移来此画图，我方起观俄绝倒。诗情画意各有在，岁月依然仍可考。虫鸡得失不须争，泡影死生难自保。再到京华住六年，匏翁头颅欲全皓。江南归计有时成，次第山行非草草。卧游且把画图开，鹤涧松庵亦天造。翻嫌二客不能从，回望周郎与东老。
辞宗盛荆梦，登歌美凫绎。徒收杞梓饶，曾非羽人宅。罗景蔼云扃，沾光扈龙策。御风亲列涂，乘山穷禹迹。含啸对雾岑，延萝倚峰壁。青冥摇烟树，穹跨负天石。霜崖灭土膏，金涧测泉脉。旋渊抱星汉，乳窦通海碧。谷馆驾鸿人，岩栖咀丹客。殊物藏珍怪，奇心隐仙籍。高世伏音华，绵古遁精魄。萧瑟生哀听，参差远惊觌。惭无献赋才，洗污奉毫帛。
周菡便点头道：如此就对了。

锦瑟拼音解读：

cán āi yán zhī huáng 。tīng yán shēng què wài ，mì yǔ fēng páng 。yóu jì róu yún lí mèng ，nì zhī chún xiāng 。yī bǎo sè ，rú rén zhǎng 。fèng chéng nán 、qiū qīn xiāo liáng 。hèn xiè duǒ huán huā ，níng bīng lèi jiǔ ，qīng bié tà yáo niáng 。jiē piāo bó ，fú jiāng xiāng 。zèng huí wén jǐn zì ，shǎo nián shū kuáng 。shuí qiǎn jiāo chōu xīn juàn ，ǒu lián sī liàng 。bēi ruò xù ，huái yī sāng 。wèn kōng liáng 、yàn ní cún wáng 。wù shí shàng sān shēng ，wú gōng xiè láng chūn cǎo xiāng 。
zì cóng guàn jiǎo zhì tóng diān ，shì shì wú xīn zǒng tīng tiān 。jīn rì xǐ féng zhǎng zhì rì ，lái nián qià yù gǔ xī nián 。yī guān sān jì jiān jū bàn ，wàn mǎ qiān jun1 mìng ǒu quán 。shì yǒu mì fēng kěn bàn wǒ ，qíng xiāng làn zuì yù méi qián 。
jì lì shān fáng jiǔ dù mén ，qīng chén tà suì bì tái wén 。chí jīng xiǔ yǔ tiān sān chǐ ，huā qiè chūn hán shòu yī fèn 。mǎn dì yuè liáng fān zhú lù ，gé xī fēng xì dù sōng yún 。jìn lái shēng jì suí yuán qǐ ，bàn mǔ huāng qí shǒu zì yún 。
qǐ nán chū yóu líng yán ，yù yǔ ，míng rì jì jì ，nǎi yǔ hǎi yú zhōu jǐng xīn yóu hǔ qiū ，yīn xiě cǐ tú ，bìng yǒu shī jì qí shì 。lǐ zhēn bó yún shì rì yì zài yáng shān ，yù yǔ ér guī ，chén yǒng zhī wèi yǔ jì rì dú yǐ shì zài yáng bào shān ，hèn bú néng yǔ qǐ nán tóng lè yě ，jiē yǒu shī tí qí shàng 。jǐng xīn jì yǔ ，hé zhī 。yún yán bú jiǎn líng yán hǎo ，zuó zhě hú wéi shè háng liáo 。qiān rén shí shàng liǎng qīng xié ，rì chū shēn lín gē gǎo gǎo 。yī shí qǔ lè néng cháng láo ，shuǐ xī shān běi zhēng tàn tǎo 。jiàn quán shù chǐ xīn yì qīng ，shí bì tí míng shǒu qīn sǎo 。xī qù yáng shān shí lǐ yáo ，mào yǔ yǒu rén guī bú zǎo 。míng cháo jiàn huà rù yún yán ，è jǐn lǚ xū kōng ào nǎo 。hǎo shān bú chèn qíng shí yóu ，cǐ shì yǐ chà hé zú dào 。ān zhī yóu yǒu dú yóu rén ，gé shuǐ xiàng wàng zài yáng bào 。hé chù yí lái cǐ huà tú ，wǒ fāng qǐ guān é jué dǎo 。shī qíng huà yì gè yǒu zài ，suì yuè yī rán réng kě kǎo 。chóng jī dé shī bú xū zhēng ，pào yǐng sǐ shēng nán zì bǎo 。zài dào jīng huá zhù liù nián ，páo wēng tóu lú yù quán hào 。jiāng nán guī jì yǒu shí chéng ，cì dì shān háng fēi cǎo cǎo 。wò yóu qiě bǎ huà tú kāi ，hè jiàn sōng ān yì tiān zào 。fān xián èr kè bú néng cóng ，huí wàng zhōu láng yǔ dōng lǎo 。
cí zōng shèng jīng mèng ，dēng gē měi fú yì 。tú shōu qǐ zǐ ráo ，céng fēi yǔ rén zhái 。luó jǐng ǎi yún jiōng ，zhān guāng hù lóng cè 。yù fēng qīn liè tú ，chéng shān qióng yǔ jì 。hán xiào duì wù cén ，yán luó yǐ fēng bì 。qīng míng yáo yān shù ，qióng kuà fù tiān shí 。shuāng yá miè tǔ gāo ，jīn jiàn cè quán mò 。xuán yuān bào xīng hàn ，rǔ dòu tōng hǎi bì 。gǔ guǎn jià hóng rén ，yán qī jǔ dān kè 。shū wù cáng zhēn guài ，qí xīn yǐn xiān jí 。gāo shì fú yīn huá ，mián gǔ dùn jīng pò 。xiāo sè shēng āi tīng ，cān chà yuǎn jīng dí 。cán wú xiàn fù cái ，xǐ wū fèng háo bó 。
zhōu hàn biàn diǎn tóu dào ：rú cǐ jiù duì le 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

起首两句对仗，运用“比”的手法，表现胡琴琴声的垮琮。“雨漱窗前竹”，承袭杜诗“雨泻暮檐竹”（《大云寺赞公房》）的句法，而“涧流冰上泉”，则使人联想起白居易《琵琶行》“幽咽泉流冰下难”的诗句，都具有形象的听觉效果。雨点冲刷竹叶，沙沙作响，声音比较沉实；涧泉进流冰上，铿锵有声，声音比较清脆，这同《琵琶行》“大弦嘈嘈如急雨，小弦切切如私语”的原理一样，是因琴弦粗细有别而产生的不同音色。两句比喻，已暗暗点现了胡琴的“二弦”。
这首词写水乡风光及生活：春末夏初，词人登上高楼，意欲欣赏江南水乡迷人的景致。他纵目望江，看到一幕动人的送别场景。

作者介绍

卢秀才 名不详。进士。生平无考。《全唐诗逸》收诗2句，录自日本大江维时编《千载佳句》卷下。