秦妇吟

秦妇吟原文：

伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
绿杨染水浓如画，天气欲晴风自和。二月杏花犹未放，一春分外觉寒多。
读书悟至言，反躬屡紬绎。颇谓无他岐，立可超凡域。云胡心自戕，作事潜乖昔。俯仰一长叹，惭惶竟何极。乃知真切功，不可弛顷刻。发愤矢自兹，群邪当远迹。圣途虽渺茫，敢吝驽骀力。诚当通鬼神，志当贯金石。
春入南塘，粉梅花、盈盈倚风微笑。虹晕贯帘，星球攒巷，遍地宝光交照。涌金门外楼台影，参差浸、西湖波渺。暮天远，芙蓉万朵，是谁移到。鬒鬓双仙未老。陪玳席佳宾，暖香云绕。翠簨叩冰，银管嘘霜，瑞露满锺频釂。醉归深院重歌舞，雕盘转、珍珠红小。凤洲柳，丝丝淡烟弄晓。
平生好事偏好山，山斋寂寂山人閒。驰瑰骋异叠层玉，蓬莱忽在轩楹间。铜官峨峨欲飞起，日射寒光翠如洗。香兰转首招紫云，左右低昂若兄弟。洞庭之山浮具区，东西对峙如双凫。卞山马脊浪中出，萧萧竹树茅檐孤。偶忆仙人有遗迹，兴入松萝几双屐。岩前笑看黄精花，洞口高眠白云石。下山独泛秋风船，霜林剖橘呼老仙。不愿长生授丹诀，萧散即是壶中天。山上神仙知此意，故遣山灵献佳致。紫烟回伏挂高崖，舞鹤翩翻到平地。天池石壁飞悬流，人参化人松下游。弦管齐鸣青鸟过，虹蜺一道丹光浮。山人曾挹紫薇露，南北轺车走烟雾。功名倏视如飙尘，投簪竟入山中去。清风吹满山人家，山人手煎阳羡茶。诗成不复寄人世，援琴一鼓飞云霞。山人山人信幽独，我欲相随卧空谷。何当先为采松花，石廪剩储三百斛。
明朝挂帆席，枫叶落纷纷。(挂帆席 一作：去)
如何深厚底，藏得一壶春。朔雪不到地，春风长被人。天陶吾辈老，花好自家新。闻道山灵语，知予乐是真。

秦妇吟拼音解读：

yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
lǜ yáng rǎn shuǐ nóng rú huà ，tiān qì yù qíng fēng zì hé 。èr yuè xìng huā yóu wèi fàng ，yī chūn fèn wài jiào hán duō 。
dú shū wù zhì yán ，fǎn gōng lǚ chōu yì 。pō wèi wú tā qí ，lì kě chāo fán yù 。yún hú xīn zì qiāng ，zuò shì qián guāi xī 。fǔ yǎng yī zhǎng tàn ，cán huáng jìng hé jí 。nǎi zhī zhēn qiē gōng ，bú kě chí qǐng kè 。fā fèn shǐ zì zī ，qún xié dāng yuǎn jì 。shèng tú suī miǎo máng ，gǎn lìn nú dài lì 。chéng dāng tōng guǐ shén ，zhì dāng guàn jīn shí 。
chūn rù nán táng ，fěn méi huā 、yíng yíng yǐ fēng wēi xiào 。hóng yūn guàn lián ，xīng qiú zǎn xiàng ，biàn dì bǎo guāng jiāo zhào 。yǒng jīn mén wài lóu tái yǐng ，cān chà jìn 、xī hú bō miǎo 。mù tiān yuǎn ，fú róng wàn duǒ ，shì shuí yí dào 。zhěn bìn shuāng xiān wèi lǎo 。péi dài xí jiā bīn ，nuǎn xiāng yún rào 。cuì zhuàn kòu bīng ，yín guǎn xū shuāng ，ruì lù mǎn zhōng pín jiào 。zuì guī shēn yuàn zhòng gē wǔ ，diāo pán zhuǎn 、zhēn zhū hóng xiǎo 。fèng zhōu liǔ ，sī sī dàn yān nòng xiǎo 。
píng shēng hǎo shì piān hǎo shān ，shān zhāi jì jì shān rén jiān 。chí guī chěng yì dié céng yù ，péng lái hū zài xuān yíng jiān 。tóng guān é é yù fēi qǐ ，rì shè hán guāng cuì rú xǐ 。xiāng lán zhuǎn shǒu zhāo zǐ yún ，zuǒ yòu dī áng ruò xiōng dì 。dòng tíng zhī shān fú jù qū ，dōng xī duì zhì rú shuāng fú 。biàn shān mǎ jǐ làng zhōng chū ，xiāo xiāo zhú shù máo yán gū 。ǒu yì xiān rén yǒu yí jì ，xìng rù sōng luó jǐ shuāng jī 。yán qián xiào kàn huáng jīng huā ，dòng kǒu gāo mián bái yún shí 。xià shān dú fàn qiū fēng chuán ，shuāng lín pōu jú hū lǎo xiān 。bú yuàn zhǎng shēng shòu dān jué ，xiāo sàn jí shì hú zhōng tiān 。shān shàng shén xiān zhī cǐ yì ，gù qiǎn shān líng xiàn jiā zhì 。zǐ yān huí fú guà gāo yá ，wǔ hè piān fān dào píng dì 。tiān chí shí bì fēi xuán liú ，rén cān huà rén sōng xià yóu 。xián guǎn qí míng qīng niǎo guò ，hóng ní yī dào dān guāng fú 。shān rén céng yì zǐ wēi lù ，nán běi yáo chē zǒu yān wù 。gōng míng shū shì rú biāo chén ，tóu zān jìng rù shān zhōng qù 。qīng fēng chuī mǎn shān rén jiā ，shān rén shǒu jiān yáng xiàn chá 。shī chéng bú fù jì rén shì ，yuán qín yī gǔ fēi yún xiá 。shān rén shān rén xìn yōu dú ，wǒ yù xiàng suí wò kōng gǔ 。hé dāng xiān wéi cǎi sōng huā ，shí lǐn shèng chǔ sān bǎi hú 。
míng cháo guà fān xí ，fēng yè luò fēn fēn 。(guà fān xí yī zuò ：qù )
rú hé shēn hòu dǐ ，cáng dé yī hú chūn 。shuò xuě bú dào dì ，chūn fēng zhǎng bèi rén 。tiān táo wú bèi lǎo ，huā hǎo zì jiā xīn 。wén dào shān líng yǔ ，zhī yǔ lè shì zhēn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

②一窗间：指画幅不大。

相关赏析

接下去，一笔陡转，在“斜阳”里倏地飞来了“燕子”，让人精神为之一振，觉得似乎有了生机。然而，遗憾的是这燕子却是“来又去”了。看来，连燕子都感到雨花台衰败荒凉，到了不堪栖息的地步了，何况是人呢。这真是在绝无写处又生出了妙笔。最后，作者以“如此江山”直抒胸臆，把全部感慨着落在这四个字上。

作者介绍

李皋 李皋（733年－792年），字子兰。祖籍陇西成纪（今甘肃天水）。唐朝宗室名臣，唐太宗李世民五世孙、曹恭王李明的玄孙。少补左司御率府兵曹参军，天宝十一载（752年），嗣曹王爵位。历仕都水使者、秘书少监、衡州刺史、湖南观察使、江南西道节度使、荆南节度使、山南东道节度使等。贞元八年（792年），李皋猝逝，年六十。追赠右仆射，谥号“成”。后加赠太子太师。李皋曾平淮宁叛藩李希烈之乱，练兵积粮，使淮西吴少诚畏服。性勤俭，能知人疾苦。为人多智数，常运心巧思，制造改进车船、欹器等。《舆地纪胜》等录有其诗。