东都赋

东都赋原文：

开窗得远意，兴出杳冥间。芳草日边路，片云天外山。好花和露斸，修竹夹藤删。每许南邻伴，时来一寄闲。
永平帝听了莞尔，太后也微笑。
铁心兰一把紧紧抱住花无缺。
湘竹斑斑湘水春，衡阳太守虎符新。朝来笑向归鸿道，早晚南飞见主人。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
睡起墙阴下药阑，瓦松花白闭柴关。断年不出僧嫌癖，逐日无机鹤伴闲。尘土莫寻行止处，烟波长在梦魂间。终撑舴艋称渔叟，赊买湖心一崦山。
她对自己的手艺还算满意，又觉得姑娘脸上虽然糙，但颜色还不错，嘴唇也红润，不用另外涂胭脂搽口红了，就像姑娘常说的，自然些更好。
朔风吹黄沙，客子梦千里。青山久不归，白日去如水。昨朝滦水上，仙人偶来过。自言远纷壒，结庐在金坡。玉峡栖层云，翠阁萦危栈。钟声绕碧坛，桃花出深涧。双童扫白石，展席弹瑶琴。青松挂落月，海色浮空林。竟谢区中缘，骑龙忽归去。祇恐人民非，那愁岁年暮。君还鍊石髓，九转成玄霜。他时肯分赠，碧落同翱翔。
忠州三峡内，井邑聚云根。小市常争米，孤城早闭门。空看过客泪，莫觅主人恩。淹泊仍愁虎，深居赖独园。

东都赋拼音解读：

kāi chuāng dé yuǎn yì ，xìng chū yǎo míng jiān 。fāng cǎo rì biān lù ，piàn yún tiān wài shān 。hǎo huā hé lù zhú ，xiū zhú jiá téng shān 。měi xǔ nán lín bàn ，shí lái yī jì xián 。
yǒng píng dì tīng le wǎn ěr ，tài hòu yě wēi xiào 。
tiě xīn lán yī bǎ jǐn jǐn bào zhù huā wú quē 。
xiāng zhú bān bān xiāng shuǐ chūn ，héng yáng tài shǒu hǔ fú xīn 。cháo lái xiào xiàng guī hóng dào ，zǎo wǎn nán fēi jiàn zhǔ rén 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
shuì qǐ qiáng yīn xià yào lán ，wǎ sōng huā bái bì chái guān 。duàn nián bú chū sēng xián pǐ ，zhú rì wú jī hè bàn xián 。chén tǔ mò xún háng zhǐ chù ，yān bō zhǎng zài mèng hún jiān 。zhōng chēng zé měng chēng yú sǒu ，shē mǎi hú xīn yī yān shān 。
tā duì zì jǐ de shǒu yì hái suàn mǎn yì ，yòu jiào dé gū niáng liǎn shàng suī rán cāo ，dàn yán sè hái bú cuò ，zuǐ chún yě hóng rùn ，bú yòng lìng wài tú yān zhī chá kǒu hóng le ，jiù xiàng gū niáng cháng shuō de ，zì rán xiē gèng hǎo 。
shuò fēng chuī huáng shā ，kè zǐ mèng qiān lǐ 。qīng shān jiǔ bú guī ，bái rì qù rú shuǐ 。zuó cháo luán shuǐ shàng ，xiān rén ǒu lái guò 。zì yán yuǎn fēn ài ，jié lú zài jīn pō 。yù xiá qī céng yún ，cuì gé yíng wēi zhàn 。zhōng shēng rào bì tán ，táo huā chū shēn jiàn 。shuāng tóng sǎo bái shí ，zhǎn xí dàn yáo qín 。qīng sōng guà luò yuè ，hǎi sè fú kōng lín 。jìng xiè qū zhōng yuán ，qí lóng hū guī qù 。qí kǒng rén mín fēi ，nà chóu suì nián mù 。jun1 hái liàn shí suǐ ，jiǔ zhuǎn chéng xuán shuāng 。tā shí kěn fèn zèng ，bì luò tóng áo xiáng 。
zhōng zhōu sān xiá nèi ，jǐng yì jù yún gēn 。xiǎo shì cháng zhēng mǐ ，gū chéng zǎo bì mén 。kōng kàn guò kè lèi ，mò mì zhǔ rén ēn 。yān bó réng chóu hǔ ，shēn jū lài dú yuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑩赧：原指因害羞而脸红。这里是指炉火映红人脸。
⑨新好：新的美好景色，指春树。
②小杜：杜牧。

相关赏析

“皂盖朱幡列五候”，写的是其仪仗车饰，显示其位高权重。古代高官出行往往用黑色的车盖，红色的旗帜，即“皂盖朱幡”。元代并无裂地封侯之制，此处用“列五侯”来表明他身处高官显贵之列。
该篇题为“息斋画竹”，作者却并不直接评说竹子画得如何如何，而是先巧妙地用了两则传说的典故：一是东汉仙人费长房，掷青竹杖化龙事。作者将画上的竹子比为“神龙蜕形”，可见竹姿的劲健和生动。二是凤凰食竹事。“丹山”是凤凰的巢穴，凤凰非竹实不食，如今受到画竹的诱惑而飞来“栖庭”，可知李衍所作的是一幅壁画。“神龙”、“彩凤”，对仗工整，妙在前者是画竹本身的暗喻，后者则是作者观画后的奇特联想。这两句用的都是神话传说，作者引为感受，实是赞美李衍绘出了非人境所有的仙作。

作者介绍

周仲卿 周仲卿，字次和，宁海（今属浙江）人。宁宗庆元五年（一一九九）进士。度宗咸淳间为苏州府教授（清同治《苏州府志》卷五四）。官终提辖左藏库（《嘉定赤城志》卷三三）。