离骚

离骚原文：

露气尊前白，家山梦里青。岁时忆荆楚，潮汐讯沧溟。一水蒹葭溯，中年丝竹听。无端度良夜，寂历绿莎厅。
北河风高水生骨，玉垒银桥堆几尺。新戍云中千骑马，横津直渡无行迹。下流湍悍川途开，吹笳官舫从南来。帆樯山齐排浪进，牵船百丈声如雷。雪深没髁衣露肘，背挽头低风塞口。相逢羡杀顺流船，急问来时河冻否。溜过湖宽放闸平，长年稳望一帆轻。夜深侧听流澌响，琐碎玲珑渐结成。篙滑难施橹枝折，舟人霜满髭须白。发鼓催船唤打冰，冲寒十指西风裂。吁嗟河伯何硁硁，白棓如雨终无声。鱼龙潜逃科斗匿，殊耐鞭杖非穷民。官舱裘酒自高卧，只话篙师叉手坐。早办人夫候治装，明日推车冰上过。
幽禽时复响，苔磴少人行。松径含风雨，秋山见性情。云根香紫石，林气长黄精。落叶飘无际，清砧何处声。
王郎昔与梁生居，辽左烽烟谈笑馀。梁生作书遥与我，此中乃有王郎人不如。自从辽事溃败罪督死，王郎徒步归乡里。我从燕市遇梁生，不语泪下如流水。王郎高才举于乡，声名鹊起羽翼长。十年而今得一见，典衣奏伎同飞觞。酒酣相看意复恶，为君起舞还命酌。督师失守有恒罪，是逆非逆果何若。此事君应解其故，试望胡沙迷海雾。君来仍主督师家，何以报之前途赊。去逢梁生为问信，岁荒久客安归耶。他人小恩勿烦受，无乃空作祢衡挝。
奉期戒輶车，含辛拜严闑。密戚追告途，新知来要辙。是时冬向暮，微阳生阴冽。断莽吐伏流，隐林遁馀雪。麇趣纵横文，鸟革凄厉舌。苍苍界飞素，暧暧动幽悦。萦回中陂幰，遥裔前坰节。之齐踪稍畅，恋魏慸犹结。载讽陟冈言，终惭贲丘哲。
汉家候神馆，奉诏穰沈灾。解缨就斋幕，恍若跻蓬莱。云罗絓朝舄，露掌承仙杯。众真拱象帝，宝宇正崔嵬。炉烟薰太虚，重阴为之开。单枕不成寐，俗魂自惊猜。心迷坐忘术，万虑无根来。天鸡殊未鸣，霜雁有馀哀。借问麋鹿姿，云胡尘国台。构极谢隆栋，裨山劣织埃。上惭稷契名，下愧丙魏才。惟馀止足戒，临路空徘徊。
从陈胜吴广到美国总统竞选者桑德斯，无数个起义者与政治家，一次次的以粗暴直白或是隐讳狡猾的方式祭出这幅大旗，用革命式，报复式，乌托邦式的口号，拉拢底层势力，打击高层势力，过去是这样，未来也是这样，这样的理念会以各种各样的方式展现，成为聚集权力的噱头，成为社会哲学的美好试验。

离骚拼音解读：

lù qì zūn qián bái ，jiā shān mèng lǐ qīng 。suì shí yì jīng chǔ ，cháo xī xùn cāng míng 。yī shuǐ jiān jiā sù ，zhōng nián sī zhú tīng 。wú duān dù liáng yè ，jì lì lǜ shā tīng 。
běi hé fēng gāo shuǐ shēng gǔ ，yù lěi yín qiáo duī jǐ chǐ 。xīn shù yún zhōng qiān qí mǎ ，héng jīn zhí dù wú háng jì 。xià liú tuān hàn chuān tú kāi ，chuī jiā guān fǎng cóng nán lái 。fān qiáng shān qí pái làng jìn ，qiān chuán bǎi zhàng shēng rú léi 。xuě shēn méi kē yī lù zhǒu ，bèi wǎn tóu dī fēng sāi kǒu 。xiàng féng xiàn shā shùn liú chuán ，jí wèn lái shí hé dòng fǒu 。liū guò hú kuān fàng zhá píng ，zhǎng nián wěn wàng yī fān qīng 。yè shēn cè tīng liú sī xiǎng ，suǒ suì líng lóng jiàn jié chéng 。gāo huá nán shī lǔ zhī shé ，zhōu rén shuāng mǎn zī xū bái 。fā gǔ cuī chuán huàn dǎ bīng ，chōng hán shí zhǐ xī fēng liè 。yù jiē hé bó hé kēng kēng ，bái bàng rú yǔ zhōng wú shēng 。yú lóng qián táo kē dòu nì ，shū nài biān zhàng fēi qióng mín 。guān cāng qiú jiǔ zì gāo wò ，zhī huà gāo shī chā shǒu zuò 。zǎo bàn rén fū hòu zhì zhuāng ，míng rì tuī chē bīng shàng guò 。
yōu qín shí fù xiǎng ，tái dèng shǎo rén háng 。sōng jìng hán fēng yǔ ，qiū shān jiàn xìng qíng 。yún gēn xiāng zǐ shí ，lín qì zhǎng huáng jīng 。luò yè piāo wú jì ，qīng zhēn hé chù shēng 。
wáng láng xī yǔ liáng shēng jū ，liáo zuǒ fēng yān tán xiào yú 。liáng shēng zuò shū yáo yǔ wǒ ，cǐ zhōng nǎi yǒu wáng láng rén bú rú 。zì cóng liáo shì kuì bài zuì dū sǐ ，wáng láng tú bù guī xiāng lǐ 。wǒ cóng yàn shì yù liáng shēng ，bú yǔ lèi xià rú liú shuǐ 。wáng láng gāo cái jǔ yú xiāng ，shēng míng què qǐ yǔ yì zhǎng 。shí nián ér jīn dé yī jiàn ，diǎn yī zòu jì tóng fēi shāng 。jiǔ hān xiàng kàn yì fù è ，wéi jun1 qǐ wǔ hái mìng zhuó 。dū shī shī shǒu yǒu héng zuì ，shì nì fēi nì guǒ hé ruò 。cǐ shì jun1 yīng jiě qí gù ，shì wàng hú shā mí hǎi wù 。jun1 lái réng zhǔ dū shī jiā ，hé yǐ bào zhī qián tú shē 。qù féng liáng shēng wéi wèn xìn ，suì huāng jiǔ kè ān guī yē 。tā rén xiǎo ēn wù fán shòu ，wú nǎi kōng zuò mí héng wō 。
fèng qī jiè yóu chē ，hán xīn bài yán niè 。mì qī zhuī gào tú ，xīn zhī lái yào zhé 。shì shí dōng xiàng mù ，wēi yáng shēng yīn liè 。duàn mǎng tǔ fú liú ，yǐn lín dùn yú xuě 。jun1 qù zòng héng wén ，niǎo gé qī lì shé 。cāng cāng jiè fēi sù ，ài ài dòng yōu yuè 。yíng huí zhōng bēi xiǎn ，yáo yì qián shǎng jiē 。zhī qí zōng shāo chàng ，liàn wèi dì yóu jié 。zǎi fěng zhì gāng yán ，zhōng cán bēn qiū zhé 。
hàn jiā hòu shén guǎn ，fèng zhào ráng shěn zāi 。jiě yīng jiù zhāi mù ，huǎng ruò jī péng lái 。yún luó guà cháo xì ，lù zhǎng chéng xiān bēi 。zhòng zhēn gǒng xiàng dì ，bǎo yǔ zhèng cuī wéi 。lú yān xūn tài xū ，zhòng yīn wéi zhī kāi 。dān zhěn bú chéng mèi ，sú hún zì jīng cāi 。xīn mí zuò wàng shù ，wàn lǜ wú gēn lái 。tiān jī shū wèi míng ，shuāng yàn yǒu yú āi 。jiè wèn mí lù zī ，yún hú chén guó tái 。gòu jí xiè lóng dòng ，bì shān liè zhī āi 。shàng cán jì qì míng ，xià kuì bǐng wèi cái 。wéi yú zhǐ zú jiè ，lín lù kōng pái huái 。
cóng chén shèng wú guǎng dào měi guó zǒng tǒng jìng xuǎn zhě sāng dé sī ，wú shù gè qǐ yì zhě yǔ zhèng zhì jiā ，yī cì cì de yǐ cū bào zhí bái huò shì yǐn huì jiǎo huá de fāng shì jì chū zhè fú dà qí ，yòng gé mìng shì ，bào fù shì ，wū tuō bāng shì de kǒu hào ，lā lǒng dǐ céng shì lì ，dǎ jī gāo céng shì lì ，guò qù shì zhè yàng ，wèi lái yě shì zhè yàng ，zhè yàng de lǐ niàn huì yǐ gè zhǒng gè yàng de fāng shì zhǎn xiàn ，chéng wéi jù jí quán lì de xué tóu ，chéng wéi shè huì zhé xué de měi hǎo shì yàn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑶龙钟：涕泪淋漓的样子。卞和《退怨之歌》：“空山歔欷泪龙钟。”这里是沾湿的意思。
②漉：水慢慢地渗下。

相关赏析

第“大丈夫时乖命蹇”这种感叹正是作者的这种经历，使他深切地感受到，残酷的现实社会就是如此：有了权，便有了一切。所谓理想、抱负，实际只系在一个“权”字上。推动权势，凭谁才能再大，也摆脱不了坎坷的处境。而那些无能之辈、势利小人却可以凭借权势得到他们想要的一切。

作者介绍

赵以夫 赵以夫(1189－1256)，字用父，号虚斋，福建省福州府长乐县（今福建省福州市长乐区）人。南宋嘉定十年(1217)进士。历知邵武军、漳州，皆有治绩。嘉熙初(1237)，为枢密都承旨兼国史院编修官。二年，知庆元府兼沿海制置副使，四年，复除枢密都承旨，淳祐五年(1245)，出知建康府，七年，知平江府。以资政殿学士致仕。有《虚斋乐府》。