田翁叹

田翁叹原文：

行路难！行路难！多歧路，今安在？
候客东篱下，披衣湿已多。禁云栖玉树，街雨濯铜驼。炊桂愁仍破，餐英醉亦歌。不妨吾卜夜，佳兴更如何。
郑氏也急忙道：娘，孙媳妇会有的，重孙子也会有的。
临水时自照，照我须与眉。须眉何所似，恰似纯白丝。从兹一白后，宁有再黑时。譬如花落地，不复还故枝。殷勤语须眉，听我自解诗。幼小痴读书，既壮多忧思。自苦有冰檗，自润无膏脂。劳生到今日，汝白将何辞。
朝曦却雨作春妍，绿嫩黄轻物物鲜。村落可怜祗依旧，稀疏茅屋起炊烟。
白日浮云暗凤城，远臣辞阙倍含情。愁经异域逢春色，忍别前溪对水声。马首东风犹自急，山腰新月为谁明。与君莫近芦沟宿，水冷沙寒雁鹜鸣。
裁成合欢被，上针扣下针。鸳鸯绣两头，爱他结同心。
枕痕一线印香腮，蹙春山两弯眉黛。整金钗舒玉笋，出绣户下瑶阶。穿着对窄窄弓鞋，刚行出绣帘外。　　【驻马听】寂寂瑶阶，春日阑珊景物乖。困人天色，不堪梳洗傍妆台。梨花寂寞玉容衰，海常零落胭脂败。自裁划，今春更比前春煞。　　【乔牌儿】指尖儿弹破腮，泪珠儿镇长在。自从他去了恹恹害，这病便重如山深似海。　　【雁儿落】懒插这鸳鸯交颈钗，羞系这合欢带。慵把这鸾凰锦褥铺，愁将这翡翠鲛绡盖。　　【得胜令】灵鹊儿噪庭槐，车马过长街。准备着月下星前拜，安排着春衫和泪揩。打叠起愁怀，怕不待宁心耐，闷晶月难捱，我则怕青春不再来。　　【滴滴金】空着我便耳热眼跳，心神恍忽，失惊打怪，莫不是薄幸可憎才？我一会家腹热肠荒，心忙意急。行出门外，空着我便立遍苍苔。　　【折桂令】将一块望夫石雾锁云霾，到如今燕侣莺俦，枉惹的蝶笑蜂猜。几时能够单凤成双、锦鸳作对、鱼水和谐？盼佳期今春左侧，海棠开不见他回来。想俺那多才，柳陌花街，莫不是谢馆秦楼？多应在走马章台！　　【尾声】来时节吃我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。那其间信人搬弄的耳朵儿来揪，把俺那薄幸的娇才面皮上掴。

田翁叹拼音解读：

háng lù nán ！háng lù nán ！duō qí lù ，jīn ān zài ？
hòu kè dōng lí xià ，pī yī shī yǐ duō 。jìn yún qī yù shù ，jiē yǔ zhuó tóng tuó 。chuī guì chóu réng pò ，cān yīng zuì yì gē 。bú fáng wú bo yè ，jiā xìng gèng rú hé 。
zhèng shì yě jí máng dào ：niáng ，sūn xí fù huì yǒu de ，zhòng sūn zǐ yě huì yǒu de 。
lín shuǐ shí zì zhào ，zhào wǒ xū yǔ méi 。xū méi hé suǒ sì ，qià sì chún bái sī 。cóng zī yī bái hòu ，níng yǒu zài hēi shí 。pì rú huā luò dì ，bú fù hái gù zhī 。yīn qín yǔ xū méi ，tīng wǒ zì jiě shī 。yòu xiǎo chī dú shū ，jì zhuàng duō yōu sī 。zì kǔ yǒu bīng bò ，zì rùn wú gāo zhī 。láo shēng dào jīn rì ，rǔ bái jiāng hé cí 。
cháo xī què yǔ zuò chūn yán ，lǜ nèn huáng qīng wù wù xiān 。cūn luò kě lián zhī yī jiù ，xī shū máo wū qǐ chuī yān 。
bái rì fú yún àn fèng chéng ，yuǎn chén cí què bèi hán qíng 。chóu jīng yì yù féng chūn sè ，rěn bié qián xī duì shuǐ shēng 。mǎ shǒu dōng fēng yóu zì jí ，shān yāo xīn yuè wéi shuí míng 。yǔ jun1 mò jìn lú gōu xiǔ ，shuǐ lěng shā hán yàn wù míng 。
cái chéng hé huān bèi ，shàng zhēn kòu xià zhēn 。yuān yāng xiù liǎng tóu ，ài tā jié tóng xīn 。
zhěn hén yī xiàn yìn xiāng sāi ，cù chūn shān liǎng wān méi dài 。zhěng jīn chāi shū yù sǔn ，chū xiù hù xià yáo jiē 。chuān zhe duì zhǎi zhǎi gōng xié ，gāng háng chū xiù lián wài 。　　【zhù mǎ tīng 】jì jì yáo jiē ，chūn rì lán shān jǐng wù guāi 。kùn rén tiān sè ，bú kān shū xǐ bàng zhuāng tái 。lí huā jì mò yù róng shuāi ，hǎi cháng líng luò yān zhī bài 。zì cái huá ，jīn chūn gèng bǐ qián chūn shà 。　　【qiáo pái ér 】zhǐ jiān ér dàn pò sāi ，lèi zhū ér zhèn zhǎng zài 。zì cóng tā qù le yān yān hài ，zhè bìng biàn zhòng rú shān shēn sì hǎi 。　　【yàn ér luò 】lǎn chā zhè yuān yāng jiāo jǐng chāi ，xiū xì zhè hé huān dài 。yōng bǎ zhè luán huáng jǐn rù pù ，chóu jiāng zhè fěi cuì jiāo xiāo gài 。　　【dé shèng lìng 】líng què ér zào tíng huái ，chē mǎ guò zhǎng jiē 。zhǔn bèi zhe yuè xià xīng qián bài ，ān pái zhe chūn shān hé lèi kāi 。dǎ dié qǐ chóu huái ，pà bú dài níng xīn nài ，mèn jīng yuè nán ái ，wǒ zé pà qīng chūn bú zài lái 。　　【dī dī jīn 】kōng zhe wǒ biàn ěr rè yǎn tiào ，xīn shén huǎng hū ，shī jīng dǎ guài ，mò bú shì báo xìng kě zēng cái ？wǒ yī huì jiā fù rè cháng huāng ，xīn máng yì jí 。háng chū mén wài ，kōng zhe wǒ biàn lì biàn cāng tái 。　　【shé guì lìng 】jiāng yī kuài wàng fū shí wù suǒ yún mái ，dào rú jīn yàn lǚ yīng chóu ，wǎng rě de dié xiào fēng cāi 。jǐ shí néng gòu dān fèng chéng shuāng 、jǐn yuān zuò duì 、yú shuǐ hé xié ？pàn jiā qī jīn chūn zuǒ cè ，hǎi táng kāi bú jiàn tā huí lái 。xiǎng ǎn nà duō cái ，liǔ mò huā jiē ，mò bú shì xiè guǎn qín lóu ？duō yīng zài zǒu mǎ zhāng tái ！　　【wěi shēng 】lái shí jiē chī wǒ yī huì xián dùn shuāi ，wǒ kě biàn bú bǐ qí tā xìng gé 。nà qí jiān xìn rén bān nòng de ěr duǒ ér lái jiū ，bǎ ǎn nà báo xìng de jiāo cái miàn pí shàng guó 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

④出师一表：蜀汉后主建兴五年（227）三月，诸葛亮出兵伐魏前曾写了一篇《出师表》，表达了自己“奖率三军，北定中原”，“兴复汉室，还于旧都”的坚强决心。名世：名传后世。堪：能够。伯仲：原指兄弟间的次第。这里比喻人物不相上下，难分优劣高低。
③塞上长城，比喻能守边的将领。衰鬓：年老而疏白的头发。斑：指黑发中夹杂了白发。
⑶龙钟：涕泪淋漓的样子。卞和《退怨之歌》：“空山歔欷泪龙钟。”这里是沾湿的意思。
⑶龙钟：涕泪淋漓的样子。卞和《退怨之歌》：“空山歔欷泪龙钟。”这里是沾湿的意思。

相关赏析

“更戏马台荒，画眉人远，燕子楼空。”这些都是历史沧桑的铁证。

作者介绍

曾季貍 抚州临川人，字裘父，号艇斋。曾宰曾孙。师事吕本中、韩驹，又与朱熹、张栻游。举进士不第，终身隐居，人争荐之，皆不起。有《艇斋杂著》、《论语训解》、《艇斋诗话》。