传习录·卷下·门人陈九川录

传习录·卷下·门人陈九川录原文：

山斋西向蜀江濆，四载安居复有群。风雁势高犹可见，雪猿声苦不堪闻。新诗写出难胜宝，破衲披行却类云。每喜溯流宾客说，元瑜刀笔润雄军。
大好梧桐庭院里。修竹娟娟，几席凉于水。扫地焚香闲坐此。韦苏州后先生矣。老带庄襟谁得似。一片冰心，写上云蓝纸。看取方池清见底。亭亭立者花君子。
徐文长话罢，率先架缰前去。
道人心事略幽闲，落在星流羽檄间。吏退灯明书到眼，袖炉烘暖鹧鸪斑。
积阴一扫冰轮高，洞澈直欲明秋毫。北堂清敞宴初设，栖禽夜惊松间涛。肩随弟妹率稚子，恪立庭除欢菽水。进觞再拜悄无言，孤云带雁西风起。流光迅速奔双丸，父年半百霜毛蟠。书来自言日健饭，太行西去秋多寒。忆从燕蓟游梁汴，岁岁秋风客程变。征车何日毁双轮，课子前经闭庭院。伯兄面壁赤甲山，宝弃不怨志益坚。剑阁每从云际上，阵图时向江边看。宵深气肃月更好，露其金罍泫阶草。天涯此夕知何如，庭桂香浓秋未老。闲居色养岂辞贫，愿得门无离别人。酒肴既彻启明出，寒芒独照无眠客。
月明林下，作冷成幽绝。合与梅花铸清骨。想红泥炉火，樽酒才温，前村外、应是一枝先发。胆瓶移枕畔，净扫纤尘，莫待芳菲付啼鴂。等閒时、风信满，苔上痕残，空暗忆、呵手溪边共摘。料蝶梦冲寒到江南，怕早入邮程，玉人香札。
少年喜读书，偃仰在方床。不知昼日劳，常爱秋夜长。炯炯户牖明，翳翳灯烛光。我乐自有趣，骅骝步康庄。道学贵深思，千古浩无方。投机践圣域，所戒怠且狂。常鄙小人儒，不能志轩昂。蹈袭已陈语，何为浪皇皇。尔来四十岁，鬓发已如霜。回首念畴昔，此意殊未忘。曲屏倚方枕，可以寄彷徉。诲言示稚子，朝夕当此强。
昔我游漳河，遘子结欢好。穆生携其醴，邃古恣搜讨。及乎承平日，子壮予亦老。朔风吹飞藿，倏忽辞中道。为合长苦晚，为别长苦早。蒲柳不待冬，引分就枯槁。寄言和氏璧，斯世方共宝。为照当有时，有光且自葆。
别急，爹还有别的要求。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

传习录·卷下·门人陈九川录拼音解读：

shān zhāi xī xiàng shǔ jiāng pēn ，sì zǎi ān jū fù yǒu qún 。fēng yàn shì gāo yóu kě jiàn ，xuě yuán shēng kǔ bú kān wén 。xīn shī xiě chū nán shèng bǎo ，pò nà pī háng què lèi yún 。měi xǐ sù liú bīn kè shuō ，yuán yú dāo bǐ rùn xióng jun1 。
dà hǎo wú tóng tíng yuàn lǐ 。xiū zhú juān juān ，jǐ xí liáng yú shuǐ 。sǎo dì fén xiāng xián zuò cǐ 。wéi sū zhōu hòu xiān shēng yǐ 。lǎo dài zhuāng jīn shuí dé sì 。yī piàn bīng xīn ，xiě shàng yún lán zhǐ 。kàn qǔ fāng chí qīng jiàn dǐ 。tíng tíng lì zhě huā jun1 zǐ 。
xú wén zhǎng huà bà ，lǜ xiān jià jiāng qián qù 。
dào rén xīn shì luè yōu xián ，luò zài xīng liú yǔ xí jiān 。lì tuì dēng míng shū dào yǎn ，xiù lú hōng nuǎn zhè gū bān 。
jī yīn yī sǎo bīng lún gāo ，dòng chè zhí yù míng qiū háo 。běi táng qīng chǎng yàn chū shè ，qī qín yè jīng sōng jiān tāo 。jiān suí dì mèi lǜ zhì zǐ ，kè lì tíng chú huān shū shuǐ 。jìn shāng zài bài qiāo wú yán ，gū yún dài yàn xī fēng qǐ 。liú guāng xùn sù bēn shuāng wán ，fù nián bàn bǎi shuāng máo pán 。shū lái zì yán rì jiàn fàn ，tài háng xī qù qiū duō hán 。yì cóng yàn jì yóu liáng biàn ，suì suì qiū fēng kè chéng biàn 。zhēng chē hé rì huǐ shuāng lún ，kè zǐ qián jīng bì tíng yuàn 。bó xiōng miàn bì chì jiǎ shān ，bǎo qì bú yuàn zhì yì jiān 。jiàn gé měi cóng yún jì shàng ，zhèn tú shí xiàng jiāng biān kàn 。xiāo shēn qì sù yuè gèng hǎo ，lù qí jīn léi xuàn jiē cǎo 。tiān yá cǐ xī zhī hé rú ，tíng guì xiāng nóng qiū wèi lǎo 。xián jū sè yǎng qǐ cí pín ，yuàn dé mén wú lí bié rén 。jiǔ yáo jì chè qǐ míng chū ，hán máng dú zhào wú mián kè 。
yuè míng lín xià ，zuò lěng chéng yōu jué 。hé yǔ méi huā zhù qīng gǔ 。xiǎng hóng ní lú huǒ ，zūn jiǔ cái wēn ，qián cūn wài 、yīng shì yī zhī xiān fā 。dǎn píng yí zhěn pàn ，jìng sǎo xiān chén ，mò dài fāng fēi fù tí guī 。děng jiān shí 、fēng xìn mǎn ，tái shàng hén cán ，kōng àn yì 、hē shǒu xī biān gòng zhāi 。liào dié mèng chōng hán dào jiāng nán ，pà zǎo rù yóu chéng ，yù rén xiāng zhá 。
shǎo nián xǐ dú shū ，yǎn yǎng zài fāng chuáng 。bú zhī zhòu rì láo ，cháng ài qiū yè zhǎng 。jiǒng jiǒng hù yǒu míng ，yì yì dēng zhú guāng 。wǒ lè zì yǒu qù ，huá liú bù kāng zhuāng 。dào xué guì shēn sī ，qiān gǔ hào wú fāng 。tóu jī jiàn shèng yù ，suǒ jiè dài qiě kuáng 。cháng bǐ xiǎo rén rú ，bú néng zhì xuān áng 。dǎo xí yǐ chén yǔ ，hé wéi làng huáng huáng 。ěr lái sì shí suì ，bìn fā yǐ rú shuāng 。huí shǒu niàn chóu xī ，cǐ yì shū wèi wàng 。qǔ píng yǐ fāng zhěn ，kě yǐ jì páng yáng 。huì yán shì zhì zǐ ，cháo xī dāng cǐ qiáng 。
xī wǒ yóu zhāng hé ，gòu zǐ jié huān hǎo 。mù shēng xié qí lǐ ，suì gǔ zì sōu tǎo 。jí hū chéng píng rì ，zǐ zhuàng yǔ yì lǎo 。shuò fēng chuī fēi huò ，shū hū cí zhōng dào 。wéi hé zhǎng kǔ wǎn ，wéi bié zhǎng kǔ zǎo 。pú liǔ bú dài dōng ，yǐn fèn jiù kū gǎo 。jì yán hé shì bì ，sī shì fāng gòng bǎo 。wéi zhào dāng yǒu shí ，yǒu guāng qiě zì bǎo 。
bié jí ，diē hái yǒu bié de yào qiú 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑤表灵：指孤屿山极其神奇的景象。表，明显。灵，灵秀、神奇。物：指世人。蕴真：蕴藏的仙人。真，真人、神仙。
②乡：故乡。这里是指京城长安。融州：唐武德四年置，古称融州、玉融州，治所在今融水苗族自治县。

相关赏析

四明有狂客，呼我谪仙人。俗缘千劫不尽，回首落红尘。我欲骑鲸归去，只恐神仙官府，嫌我醉时真。笑拍群仙手，几度梦中身。倚长松，聊拂石，坐看云。忽然黑霓落手，醉舞紫毫春。寄语沧浪流水，曾识闲闲居士，好为濯冠巾。却返天台去，华发散麒麟。
全曲运用了三组镜头的特写。第一组特写是起首两句，为府邸的总体印象。一目了然的是遍地沙砾，蒺藜丛生，间杂着开花的野菜。据景实录，光写下“蒺藜沙，野菜花”也无甚不可，但作者显然想得更多更远。他耳边仿佛回荡着当年王府寻欢作乐、宴乐升平的歌吹声，眼前闪现着王公和宫女遍身罗绮、珠光宝气的身影。作者将追想与现实叠合在一起，以“梦断”“香馀”作为两者的维系。“梦”是不用说了，盛衰一瞬，繁华成空，确实就像梦境那样无凭。“香”呢，野菜花倒是有那么一点，将这点微香作为“罗绮”的馀泽，看来就是府中人化为黄土后留给后世的唯一贡献。这一组特写用句内对比的手法，繁华豪奢的昔景使残败荒芜的现状显得更为触目惊心。
开头两句生动地描写春社日农村的热闹景象。三四句突然转折，写农民只不过暂且祈求麦熟能吃饱饭，不能再说谷践伤农。这样写，含意深刻，表达了诗人对农民的深厚同情。接着，由此联想到该窜逐那些残害百姓的贪官污吏，同时希望朝廷尽快起用抗战志士张浚，使天下贤才能云集朝廷，让有才能的贤人来治理国家。结尾两句进一步表明诗人的强烈愿望：只要天下贤人都能云集朝廷，国家中兴有日，即使自己穷死山村亦胜于封侯。充分表现了诗人不计一己之穷通崇高的精神境界。

作者介绍

欧阳玭 欧阳玭，衮之子。咸通十年，擢进士第，官书记。