龙门应制

龙门应制原文：

大人难道没有察看过，敌人并没有派多少人马过来。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
才一会工夫，掌柜的就又出来了，对黄豆赔笑道：郑三少爷。
哦？吴芮老儿真是不老实，竟敢欺瞒本将？哼。
窗西一阵绿云浓，眼见萌芽到拂空。成实不教霜后荐，只因多雨更多风。
居鄛一言三户起，新城一言重瞳死。可怜二老真英雄，提挈项刘如孺子。汉诚天授楚天亡，大义所存世莫当。不然缟素三军众，未必乌骓百战强。楚人自古怀忠信，涕泣君臣同一烬。角黍蛟龙湘水深，荒陵风雨郴山峻。茅屋萧椮石虎悲，攀登犹有牧羊儿。但闻东海田横岛，不见江南义帝碑。

龙门应制拼音解读：

dà rén nán dào méi yǒu chá kàn guò ，dí rén bìng méi yǒu pài duō shǎo rén mǎ guò lái 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
cái yī huì gōng fū ，zhǎng guì de jiù yòu chū lái le ，duì huáng dòu péi xiào dào ：zhèng sān shǎo yé 。
ò ？wú ruì lǎo ér zhēn shì bú lǎo shí ，jìng gǎn qī mán běn jiāng ？hēng 。
chuāng xī yī zhèn lǜ yún nóng ，yǎn jiàn méng yá dào fú kōng 。chéng shí bú jiāo shuāng hòu jiàn ，zhī yīn duō yǔ gèng duō fēng 。
jū cháo yī yán sān hù qǐ ，xīn chéng yī yán zhòng tóng sǐ 。kě lián èr lǎo zhēn yīng xióng ，tí qiè xiàng liú rú rú zǐ 。hàn chéng tiān shòu chǔ tiān wáng ，dà yì suǒ cún shì mò dāng 。bú rán gǎo sù sān jun1 zhòng ，wèi bì wū zhuī bǎi zhàn qiáng 。chǔ rén zì gǔ huái zhōng xìn ，tì qì jun1 chén tóng yī jìn 。jiǎo shǔ jiāo lóng xiāng shuǐ shēn ，huāng líng fēng yǔ chēn shān jun4 。máo wū xiāo shēn shí hǔ bēi ，pān dēng yóu yǒu mù yáng ér 。dàn wén dōng hǎi tián héng dǎo ，bú jiàn jiāng nán yì dì bēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

②山重水复：一座座山、一道道水重重叠叠。柳暗花明：柳色深绿，花色红艳。

相关赏析

跟伯颜小令指点江山气定神闲的丞相气质相比，这一首的虎啸风生、奔腾驰骤正突显出一位冲杀万马军中不可羁约的勇将本色。在云一窝、月一梭叹世归隐情绪弥漫的元代曲坛，这首雄赳赳气昂昂的武夫马上之曲可称独步。
曲子表现出作者颇为疏狂放逸的文人性格和蔑视官场桎梏的气概。全曲活用典故，一气呵成，毫无滞涩生硬之感。其横放豪纵，深得散曲曲体的意理。
范梈当时与虞集、杨载、揭傒斯齐名，称元诗四大家。《王氏能远楼》是范梈的代表作品之一。此诗立意高远、表达了诗人看破红尘的高情逸志。时不我待、及时行乐的情绪是这首诗的主调。全诗十六句，每四句为一意。

作者介绍

朱岩伯 朱岩伯，号可以翁，乐清（今属浙江）人（《东瓯诗存》卷三）。今录诗二首。