兰亭集序 / 兰亭序

兰亭集序 / 兰亭序原文：

一鹤西来瘦有馀，每将生死问何如。几回见我扶还拜，两月来书病不除。枕上希夷千古梦，手中庄子十年书。人间若果神仙有，愿候新江旧草庐。
哦君翠樾堂中雪，词如剑戟相磨切。又如牛铎应黄钟，水中跃出蕤宾铁。因诵东坡忆雪诗，城郭山川两奇绝。翠樾堂中雪复然，敢拟片词增窜窃。长安道上醉骑驴，忍冻不知蹄屡蹶。争似淮西破贼时，蔡州城外沙如月。将军一箭射欃枪，夜落城头晓方灭。捷书飞奏不动尘，露布驰来迷玉阙。醉翁句律号令严，冻口何由更开说。银杯任逐马蹄翻，断藁残编且扃鐍。
沙阁冻痕吹折苇，淡日黄云照滩水。风翻斜阵下沧茫，一笛渔歌又惊起。翩翩弄影声号寒，帛书万里来长安。稻粱多处有矰弋，何如烟月江湖宽。
二月芳郊春草生，故人相送蓟门城。知君归奉中涓教，应促平反使者行。
不然不说不合适，还当张家瞧不起人了。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。

兰亭集序 / 兰亭序拼音解读：

yī hè xī lái shòu yǒu yú ，měi jiāng shēng sǐ wèn hé rú 。jǐ huí jiàn wǒ fú hái bài ，liǎng yuè lái shū bìng bú chú 。zhěn shàng xī yí qiān gǔ mèng ，shǒu zhōng zhuāng zǐ shí nián shū 。rén jiān ruò guǒ shén xiān yǒu ，yuàn hòu xīn jiāng jiù cǎo lú 。
ò jun1 cuì yuè táng zhōng xuě ，cí rú jiàn jǐ xiàng mó qiē 。yòu rú niú duó yīng huáng zhōng ，shuǐ zhōng yuè chū ruí bīn tiě 。yīn sòng dōng pō yì xuě shī ，chéng guō shān chuān liǎng qí jué 。cuì yuè táng zhōng xuě fù rán ，gǎn nǐ piàn cí zēng cuàn qiè 。zhǎng ān dào shàng zuì qí lǘ ，rěn dòng bú zhī tí lǚ juě 。zhēng sì huái xī pò zéi shí ，cài zhōu chéng wài shā rú yuè 。jiāng jun1 yī jiàn shè zhàn qiāng ，yè luò chéng tóu xiǎo fāng miè 。jié shū fēi zòu bú dòng chén ，lù bù chí lái mí yù què 。zuì wēng jù lǜ hào lìng yán ，dòng kǒu hé yóu gèng kāi shuō 。yín bēi rèn zhú mǎ tí fān ，duàn gǎo cán biān qiě jiōng yù 。
shā gé dòng hén chuī shé wěi ，dàn rì huáng yún zhào tān shuǐ 。fēng fān xié zhèn xià cāng máng ，yī dí yú gē yòu jīng qǐ 。piān piān nòng yǐng shēng hào hán ，bó shū wàn lǐ lái zhǎng ān 。dào liáng duō chù yǒu zēng yì ，hé rú yān yuè jiāng hú kuān 。
èr yuè fāng jiāo chūn cǎo shēng ，gù rén xiàng sòng jì mén chéng 。zhī jun1 guī fèng zhōng juān jiāo ，yīng cù píng fǎn shǐ zhě háng 。
bú rán bú shuō bú hé shì ，hái dāng zhāng jiā qiáo bú qǐ rén le 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

②深林：指“幽篁”。相照：与“独坐”相应，意思是说，左右无人相伴，唯有明月似解人意，偏来相照。长啸：撮口而呼，这里指吟咏、歌唱。古代一些超逸之士常用来抒发感情。魏晋名士称吹口哨为啸。

相关赏析

“芙蓉落尽天涵水，日暮沧波起。”两句写日暮登台所见，境界宏大。“芙蓉”三句寥寥几笔便勾勒出一幅苍茫的画卷，由下及上，先由细处着笔。“芙蓉落尽”点明时节，暗示衰败孤寂之意。“天涵水”是登高眺望所见之景，暮色将至，水面上腾起浓浓的雾气，远远望去，水天一色，苍茫一片。“沧波起”点出寒意，冬季傍晚时分，波涛涌动，带来阵阵寒气。这两旬重在写天地之广，暗含人世沧桑的慨叹。

“旌旗影里骤骅骝”与前两句的实处写形不同，转为影中传神，流光幻彩，往来驰骤，颇有“光影驰西流"（三国魏曹植《野田黄雀行》）的观感。唐杜甫《奉简高三十五使君》有“骅骝开道路，鹰隼出风尘”。骏马如飞，在旌旗耀眼斑斓的光影间倏忽而过，“骤”字言速度气势，更言风采神韵，举重若轻，把铁马漫卷的元军描述得有如天兵天将般飘洒烂漫。

作者介绍

郑浣 郑浣(776—839)唐文学家。本名涵，荥阳人，郑余庆子。贞元十年(794)进士，历任秘书省校书郎、集贤院修撰等职，累迁右补阙。敢直言，无所讳。迁起居舍人、考功员外郎。余庆为左仆射，避讳改国子监博士、史馆修撰，后任中书舍人。文宗即位，擢翰林侍讲学士，命撰《经史要录》20卷。大和二年(828)任礼部侍郎，后历任兵部侍郎等职，出为山南西道节度使、检校户部尚书兼御史大夫。以户部尚书召还，未及任而卒。有文集30卷。