劳劳亭

劳劳亭原文：

濛濛烟树楚江湄，寂寞渔村护短篱。云梦舟中春睡足，醉馀犹记牧之诗。
船下众人一睹徽王府船主真容，皆是心潮澎湃。
杭州从事真文儒，乃是丹山九苞之凤雏。春风葳蕤开玉树，明月皎洁涵冰壶。伊昔跨马游京都，翩翩彩服亲庭趋。太常博士众所敬，仪表自与常人殊。呜呼耆旧今已无，空馀故宅临东湖。嗟余避地颇相近，不得再见成长吁。山中六月火云热，多君为我来肩舆。衣冠如睹太常面，令我旧事怀姑胥。呼儿出为佳客拜，遣仆往问香醪沽。黄鸡啄黍或可饷，青韭剪雨时堪须。夜深秉烛忘梦寐，脱巾且挂长松株。酒酣慷慨肝胆露，驾言欲问青云途。飘然挂席上北斗，海涛日出扶金乌。觚棱翘首天咫尺，五云深处陈嘉谟。先公馀泽犹未已，青毡故物还须臾。青毡故物还须臾，此行善保千金躯。
我昨浙中来，草木已黄落。一下建溪水，绿叶纷沃若。回念母在京，年已桑榆薄。同产有一姊，天乃夺之速。昨夜来入梦，颜色犹曩宿。肴馔既已陈，谓我食无肉。馎饦既已罄，犹索玉田粥。自言数年中，处境真荼毒。亦欲通消息，使令无僮仆。亦欲过谈心，往来车无轴。慰藉苦无词，姊乃放声哭。掩口劝勿声，忽尔视为辱。自揣姊何辜，遇人竟不淑。平生颇修谨，奚至占脱辐。复念秦与闽，道里五千足。姊宁有羽翰，远举如黄鹄。村鸡忽唱晓，豆大镫摇绿。倚枕自沈吟，此意日往复。
一夕春归变九垓，千红万紫尽尘埃。韶光淑气逡巡退，暑雨炎风烂熳来。
尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
病骨悲残岁，归心落暮潮。正闻烽火急，休道海门遥。蜃市连云幻，鲸涛挟雨骄。旧惭持汉节，才薄负中朝。

劳劳亭拼音解读：

méng méng yān shù chǔ jiāng méi ，jì mò yú cūn hù duǎn lí 。yún mèng zhōu zhōng chūn shuì zú ，zuì yú yóu jì mù zhī shī 。
chuán xià zhòng rén yī dǔ huī wáng fǔ chuán zhǔ zhēn róng ，jiē shì xīn cháo péng pài 。
háng zhōu cóng shì zhēn wén rú ，nǎi shì dān shān jiǔ bāo zhī fèng chú 。chūn fēng wēi ruí kāi yù shù ，míng yuè jiǎo jié hán bīng hú 。yī xī kuà mǎ yóu jīng dōu ，piān piān cǎi fú qīn tíng qū 。tài cháng bó shì zhòng suǒ jìng ，yí biǎo zì yǔ cháng rén shū 。wū hū qí jiù jīn yǐ wú ，kōng yú gù zhái lín dōng hú 。jiē yú bì dì pō xiàng jìn ，bú dé zài jiàn chéng zhǎng yù 。shān zhōng liù yuè huǒ yún rè ，duō jun1 wéi wǒ lái jiān yú 。yī guàn rú dǔ tài cháng miàn ，lìng wǒ jiù shì huái gū xū 。hū ér chū wéi jiā kè bài ，qiǎn pú wǎng wèn xiāng láo gū 。huáng jī zhuó shǔ huò kě xiǎng ，qīng jiǔ jiǎn yǔ shí kān xū 。yè shēn bǐng zhú wàng mèng mèi ，tuō jīn qiě guà zhǎng sōng zhū 。jiǔ hān kāng kǎi gān dǎn lù ，jià yán yù wèn qīng yún tú 。piāo rán guà xí shàng běi dòu ，hǎi tāo rì chū fú jīn wū 。gū léng qiào shǒu tiān zhǐ chǐ ，wǔ yún shēn chù chén jiā mó 。xiān gōng yú zé yóu wèi yǐ ，qīng zhān gù wù hái xū yú 。qīng zhān gù wù hái xū yú ，cǐ háng shàn bǎo qiān jīn qū 。
wǒ zuó zhè zhōng lái ，cǎo mù yǐ huáng luò 。yī xià jiàn xī shuǐ ，lǜ yè fēn wò ruò 。huí niàn mǔ zài jīng ，nián yǐ sāng yú báo 。tóng chǎn yǒu yī zǐ ，tiān nǎi duó zhī sù 。zuó yè lái rù mèng ，yán sè yóu nǎng xiǔ 。yáo zhuàn jì yǐ chén ，wèi wǒ shí wú ròu 。bó tuō jì yǐ qìng ，yóu suǒ yù tián zhōu 。zì yán shù nián zhōng ，chù jìng zhēn tú dú 。yì yù tōng xiāo xī ，shǐ lìng wú tóng pú 。yì yù guò tán xīn ，wǎng lái chē wú zhóu 。wèi jiè kǔ wú cí ，zǐ nǎi fàng shēng kū 。yǎn kǒu quàn wù shēng ，hū ěr shì wéi rǔ 。zì chuāi zǐ hé gū ，yù rén jìng bú shū 。píng shēng pō xiū jǐn ，xī zhì zhàn tuō fú 。fù niàn qín yǔ mǐn ，dào lǐ wǔ qiān zú 。zǐ níng yǒu yǔ hàn ，yuǎn jǔ rú huáng hú 。cūn jī hū chàng xiǎo ，dòu dà dèng yáo lǜ 。yǐ zhěn zì shěn yín ，cǐ yì rì wǎng fù 。
yī xī chūn guī biàn jiǔ gāi ，qiān hóng wàn zǐ jìn chén āi 。sháo guāng shū qì qūn xún tuì ，shǔ yǔ yán fēng làn màn lái 。
cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
bìng gǔ bēi cán suì ，guī xīn luò mù cháo 。zhèng wén fēng huǒ jí ，xiū dào hǎi mén yáo 。shèn shì lián yún huàn ，jīng tāo jiā yǔ jiāo 。jiù cán chí hàn jiē ，cái báo fù zhōng cháo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①连州：地名，治所在今广东连县。村墟：村落。墟，即虚，集市。郡楼：郡城城楼适：偶然，恰好。俚歌：民间歌谣。俟：等待。采诗者：采集民谣的官吏。

相关赏析

从艺术上看，《上邪》的抒情极富浪漫主义色彩，其间的爱情欲火犹如岩浆喷发不可遏制，气势雄放，激情逼人。读《上邪》，仿佛可以透过明快的诗句，倾听到女子急促的呼吸之声。《上邪》是一首用热血乃至生命铸就的爱情篇章，其语言句式短长错杂，随情而布。音节短促缓急，字句跌宕起伏。

作者介绍

孟翔 德宗贞元间人。与路应、李纾、包佶等有诗唱和。《全唐诗》存诗1首。事迹据其诗考知。