徐文长传

徐文长传原文：

莫话边庭事，心摧不欲闻。数年家陇地，舍弟殁胡军。每念支离苦，常嗟骨肉分。急难何日见，遥哭陇西云。
卢姬貌似月，复有伎如云。青丝覆鸾额，歌舞汉宫春。参差铜台上，宛转受恩频。君不见太祖会杀声清人，复留妙妓西陵里。卢姬幸不为冤鬼，为名嫁人花老矣。人生行迹自有时，莫以迟速叹卢姬。
黄瓜见他身材魁伟，样貌憨厚，略有些腼腆，却笑得坦率诚挚，且一手字虽然不是很好，笔锋却刚劲有力、洒脱豪迈，因而心下称许。
夺命书生剑，《兵器谱》排名第二。
新柳逢秋叶尚阴，晚莲披露色难禁。坐听玉屑轩犀寺，静对山炉颺水沉。绿酒浅深皆有味，白云来去本无心。辱公丽藻相留句，且复追随翰墨林。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

徐文长传拼音解读：

mò huà biān tíng shì ，xīn cuī bú yù wén 。shù nián jiā lǒng dì ，shě dì mò hú jun1 。měi niàn zhī lí kǔ ，cháng jiē gǔ ròu fèn 。jí nán hé rì jiàn ，yáo kū lǒng xī yún 。
lú jī mào sì yuè ，fù yǒu jì rú yún 。qīng sī fù luán é ，gē wǔ hàn gōng chūn 。cān chà tóng tái shàng ，wǎn zhuǎn shòu ēn pín 。jun1 bú jiàn tài zǔ huì shā shēng qīng rén ，fù liú miào jì xī líng lǐ 。lú jī xìng bú wéi yuān guǐ ，wéi míng jià rén huā lǎo yǐ 。rén shēng háng jì zì yǒu shí ，mò yǐ chí sù tàn lú jī 。
huáng guā jiàn tā shēn cái kuí wěi ，yàng mào hān hòu ，luè yǒu xiē miǎn tiǎn ，què xiào dé tǎn lǜ chéng zhì ，qiě yī shǒu zì suī rán bú shì hěn hǎo ，bǐ fēng què gāng jìn yǒu lì 、sǎ tuō háo mài ，yīn ér xīn xià chēng xǔ 。
duó mìng shū shēng jiàn ，《bīng qì pǔ 》pái míng dì èr 。
xīn liǔ féng qiū yè shàng yīn ，wǎn lián pī lù sè nán jìn 。zuò tīng yù xiè xuān xī sì ，jìng duì shān lú yáng shuǐ chén 。lǜ jiǔ qiǎn shēn jiē yǒu wèi ，bái yún lái qù běn wú xīn 。rǔ gōng lì zǎo xiàng liú jù ，qiě fù zhuī suí hàn mò lín 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③夕阳西下几时回：夕阳虽然美好，但终归要西沉下去而不能返回。夕阳：落日。 ④西下：向西方地平线落下。 ⑤几时回：什么时候回来。

②一窗间：指画幅不大。

相关赏析

后段《得胜令》是“有我之境”。“倚仗”二句，写人的瞻顾不已。“立”字写尽了作者对云山景色的无限眷恋，注目而观，生怕放过了这变幻莫测的奇妙景致。作者站在云海之中，纵目远望，大有飘然欲仙之态。“回首”二字，写作者的四顾不暇。作者已登至半山腰，回首看山中景致，景色一片恬静、平和，山上鹿眠猿戏，分明是人迹不到的世外桃源。
“身似浮云”三句，是漂亮的鼎足对。“身似浮云”表现了少妇坐卧不宁的心态；“心如飞絮”表现了少妇的魂不守舍；“气若游丝”表现了少妇因思念而恹恹欲病的形态。作者通过对少妇身、心、气的描写，将少妇“便害相思”的情态表现得淋漓尽致。短短几句，就足见女主人公的相思之苦、恋情之深。

作者介绍

石惠泰 石惠泰，唐朝诗人，活跃于唐朝光化年间，生平事迹不详，参加过李茂贞的岐王府军队，留有诗词一首。